دمنوش آویشن
خواص درمانیمقوی معده و اعصاب است و به علت عطر و طعم مطبوعی که دارد یک داروی اشتها آور و هضم کننده ی غذاست و مانع ترش شدن غذا در معده می شود.داروی ضد تشنج است و تعداد زیادی از بیماری های مختلف که ظاهرا هیچ گونه شباهتی با یکدیگر ندارند و همه آنها به علت تشنج رگ ها و ماهیچه های صاف و مجاری داخلی بدن بروز می کنند را معالجه می کند.گازهای روده را جذب کرده و از بین برده و در درمان نفخ معده و روده ها مؤثر است.گردش خون را تحریک و جریان آنرا منظم می کند.هوش و قوه ادراک را زیاد می کند.اعمال اعضای جنسی را در بدن تحریک و تقویت می کند.☘در درمان بیماری های ریوی، زکام، برونشیت، آسم، گریپ، سیاه سرفه و آنژین مفید بوده و خلط آور خوبی است.🔴موارد احتیاط یا منع مصرفتاکنون در مورد عارضهی جانبی ناشی از مصرف مقادیر خوراکی آویشن یا فرآوردههای وابسته، گزارشی داده نشده است ولی ممکن است در مواردی دردهای شکمی را ایجاد شودو یا باعث گرفتگی یااسپاسم موقتی شود. از عوارض جانبی این گیاه حالت تهوع، استفراغ، سردرد، گیجی و تشنج می باشد . التهاب پوست در اثر تماس آویشن نیز گزارش شده است.در خوردن آویشن نباید زیادهروی کرد زیرا باعث بروز آلبومین درادرار میشود. همچنین مصرف آن برای زنان حامله و باردار توصیه نمیشود.مقدار مصرف عادی آن برای افراد بالای یک سال، 6- 3 گرم برگ خشک، در یک نوبت و روزی 3- 1 مرتبه تکرار این مقدار میباشد. افراد کمتر از یک سال، 0/5 گرم از گیاه یا معادل آن از فرآوردههای آویشن را روزی چند مرتبه میتوانند مصرف کنند. هم چنین، میزان مصرف تنتور آن، 40 قطره تا سه بار در روز از این مقدار برای بزرگسالان و تا یک ششم این مقدار، برای افراد زیر یک سال، مناسب است. مصرف شربتهای مختلف، بر حسب دستور کارخانهی سازنده میباشد. از مصرف روغن فرار آویشن به صورت خوراکی باید خودداری کرد و آن را فقط به صورت استعمال خارجی به کار برد.طرز تهیه دمنوش آویشن ● مقدار مصرف ۱۱- ۴ گرم به صورت دم کرده ۳ بار در روزطرز تهیه:یک قاشق غذا خوری اویشن + دو لیوان آب جوش،با شعله غیر مستقیم دم بکشد.توجه کنیداین چای ها را با عسل،خرما یا توت میل کنید.اگر مبتلا به دیابت هستید با عسل میل کنید.چای را می توان با چند قطره آبلیموی تازه میل کرد.