حق شناسی
تقدیروتحسین نوعی ستایش است و برسلامت انسان می افزاید اما توصیف بدی ها باتوجه به آنچه که دوست ندارید و موردعلاقه تان نیست مسئله رابزرگترو اهمّیت مشکل راصدچندان می کند درنتیجه به آن قدرتی منفی می دهد که خودتان باید واکنش آن را تاب بیاورید.انسانی دارای گرایش انتقادی فقط می تواند شفائی موقت بیابد زیرا دیگر بار به دامِ گرایشِ انتقادیِ خویش می افتد و بیمار می شود. هیچگاه اقتدارستایش رادست کم نگیرید نه تنها شاه کلید زندگی بلکه پادزهر ناخوشی های دنیاست. بیان ستایش بصورت سپاس و شادمانی و حق شناسی از قدرتمند ترین کلام هاست. ستایس آن نیروی زندگی راکه در اتم های جسم تان مسدود شده آزاد می کند. کلامی که نمایانگرِ حق شناسی و ستایش و حمدوثنا باشدنیروهای ذهنی و جسمیِ ویژه ای راکه از هیچ ره دیگر رها نمی شوند، آزاد می کند. ستایش جوهرلطیف ترِجان راکه برای شفای کامل ضرورت داردرها می سازد. ازطریقِ شکرگزاری می توانید نیروهای پویای ذهن نیمه هشیار و هشیاریِ برترخویش رابیدارکنید و بسوی تندرستی بشتابید.
